Po nieciekawej wiośnie lato nas zaskoczyło i mamy wspaniałą pogodę do plażowania i zabaw na świeżym powietrzu. Powinniśmy pamiętać o podstawowych zasadach „zdrowego opalania się” – oczywiście powszechnie wiadomo, że opalanie się jest nie zdrowe, wiec chrońmy siebie i dzieci jak możemy.
Jak chronić dziecko?
Pamiętajmy też, że aktywność fizyczna na świeżym powietrzu jest konieczna dla zdrowia, ale należy pomyśleć o profilaktyce.
W dni słoneczne zdrowiej się ubierać niż rozbierać.
Wskazana czapka na główkę i ubranko.
Alternatywą dla ubranka mogą być kremy z odpowiednimi filtrami.
Kremy/balsamy mają chronić przed nadmiernym promieniowaniem ultrafioletowym (UV).
Takie kosmetyki należy oczywiście stosować zanim dojdzie do zaczerwienienia skóry, najlepiej przed wyjściem na słońce i powtarzać tę czynność co kilka godzin (jak zalecają producenci).
Foto Unsplash.com
Pamiętajmy!
W słoneczne dni warto rozsądnie wybierać miejsca i godziny spaceru.
Podczas upalnych dni lepiej zrezygnować z wychodzenia na dwór między godziną 11.00 a 15.00, kiedy słońce świeci najmocniej.
Dla dzieci najlepszą ochroną przed słońcem jest przebywanie w zacienionych miejscach.
Noworodka należy zabierać tam, gdzie jest sporo cienia, np. spacerować z nim w parku wśród drzew, gdzie promienie słoneczne nie padają bezpośrednio na wózek.
Na skórę wpływają promienie słoneczne odbijające się od wody, piasku czy też budynków.
Nawet w półcieniu warto dodatkowo rozłożyć parasol przeciwsłoneczny lub rozwiesić płócienny daszek nad bawiącym się dzieckiem.
Podczas jazdy samochodem należy powiesić w oknie roletę przeciwsłoneczną lub przypiąć fotelik po stronie, do której nie dociera słońce. Promienie słoneczne przenikają nawet przez przyciemnianą szybę.
Jeśli w domu dziecko śpi w mocno nasłonecznionej części pokoju, warto zasłonić okna.
Kleszcze stacjonują w lasach i zaroślach. Bądźmy czujni. Fot. unsplash.com
Ukąszenia przez kleszcze mają miejsce naczęściej podczas letnich wędrówek po polach, lasach i zaroślach, a nawet w czasie zabawy na podwórku. Kleszcze przyprawiają nas o ból głowy – w szczególności jak znajdziemy je w skórze dziecka. Nie dajmy się jednak zwariować – spacery i przebywanie na świeżym powietrzu są dzieciom bardzo potrzebne, wystraczy być czujnym, oglądać ciało dziecka i wiedziec jak bezpiecznie usunąć kleszcza.
Szczyt aktywności kleszczy przypada na okresy: maj-czerwiec oraz wrzesień -październik. Co robić w takiej sytuacji? Jak zabezpieczać się przed kleszczami? Jak udzielić pomocy i usunąć kleszcza? Najwiażniejsze to posiadać wiedzę i zachować spokój.
Kleszcze
Na samą myśl, robi nam się niedobrze. Kleszcze to malutkie stawonogi (10-15mm) zamieszkujące tereny lasów, łąk czy zarośli. Zazwyczaj są pasożytami zwierząt a człowiek jest dla nich żywicielem przypadkowym. Ich aktywność zależy od temperatury otoczenia – szczyt przypada na okresy: maj-czerwiec oraz wrzesień -październik. Kleszcze są nosicielami licznych chorób zakaźnych, które wstrzykują podczas pobierania krwi od żywiciela.
„W Polsce do chorób przenoszonych przez kleszcze należą:
borelioza z Lyme,
gorączka Q,
tularemia,
bartonelloza,
kleszczowe zapalenie mózgu i inne.
Zgodnie z aktualnymi danymi epidemiologicznymi, największe znaczenie mają dwie choroby: borelioza z Lyme, której prawie 13 000 przypadków zgłoszono w Polsce już w 2013 roku, oraz kleszczowe zapalenie mózgu, którego zgłoszono ponad 200 przypadków. Pozostałe choroby przenoszone przez kleszcze albo nie są zgłaszane, albo są to pojedyncze przypadki.”
Jak zapobiegać ugryzieniom przez kleszcze?
szczelnie osłoń skórę odpowiednim ubraniem z długimi rękawami, długimi spodniami, wysokimi skarpetami naciągniętymi na nogawki, butami z wyższą cholewką
zakładaj czapkę z daszkiem lub kapelusz
ubrania powinny być w jasnym kolorze – wtedy łatwiej można zauważyć kleszcze
stosuj środki odstraszające kleszcze – zapytaj farmaceuty, który będzie odpowiedni (w zależności od wieku) dla Twojego dziecka np. preparat Kick the Tick opracowany dla dzieci powyżej trzeciego roku życia. Efekt ochrony utrzymuje się do czterech godzin. Kick the Tick to potrójna ochrona przed kleszczami, komarami i meszkami. Środek ma dużą pojemność – aż 200ml i może być stosowany przez całą rodzinę.
Foto Mama Zdrowie
Po każdym powrocie z terenów łąkowo-leśnych konieczna jest dokładna kontrola całej skóry, zwłaszcza pachwin, pach, okolic za małżowinami usznymi i fałdów skórnych.
Co robić po ukąszeniu przez kleszcza?
kleszcza należy jak najszybciej usunąć
możesz zastosować zestaw Kick the Tick do bezpiecznego usuwania kleszczy, który obniża ryzyko zakażenia chorobą odkleszczową, służy do zamrażania i usuwania kleszczy przyczepionych do skóry ludzi i zwierząt a także zamraża i zatrzymuje wydzielanie zakaźnej śliny przez żerującego kleszcza oraz chroni przed rozerwaniem ciała pasożyta podczas jego usuwania
o preparacie Kick the Tick dowiesz się więcej tutaj
po bezpiecznym usunięciu kleszcza oczyść i zdezynfekuj miejsce, w którym przebywał kleszcz
obserwuj to miejsce przez miesiąc
jeśli sytuacja Cię zaniepokoi lub pojawi się rumień udaj się do lekarza
możesz przechować wyjętego kleszcza w pojemniku i przekazać do badania w dowolnej stacji pobrań, w celu stwierdzenia czy nie był nosicielem bakterii Borrelia
Jak usuwać kleszcza? Odpowiada dr Marek Pleskot.
Kleszcza usuwamy ze skóry wyłącznie mechanicznie, za pomocą wąskiej pęsety lub specjalnie do tego przeznaczonych „kleszczołapek” (wygladających jak „żabka” do usuwania gwoździ) lub pętli, którymi należy go uchwycić i podważyć, jak najbliżej skóry.
W awaryjnej sytuacji można wykorzystać twardy kartonik z wyciętym wąskim klinem.
Aby postępowanie było skuteczne, należy wyciągać kleszcza od dołu, ze stałą siłą, wzdłuż osi wkłucia.
Miejsce po usunięciu kleszcza trzeba przemyć środkiem odkażającym, a ręce starannie umyć.
Podczas zabiegu nie wykonujemy ruchów obrotowych, które sprzyjają oderwaniu tułowia lub wręcz jego zmiażdżeniu.
Kleszcza nie wolno smarować kremem, tłuszczem czy benzyną. Stosowanie takich metod doprowadza wprawdzie do jego zabicia i odpadnięcia, ale zanim to nastąpi, kleszcz się dusi i wymiotuje, wstrzykując jeszcze więcej zarazków. Nawet podczas poprawnie przeprowadzonego zabiegu często w skórze pozostaje część głowowa. Wystarczy wówczas poprzestać na dezynfekcji. Pozostawienie fragmentu kleszcza nie zwiększa ryzyka zakażenia.
Usuwanie kleszcza Za pomocą pęsety (najlepiej zakrzywionej) uchwyć kleszcza za główkę jak najbliżej skóry. Usuń kleszcza poprzez pociąganie go jednostajnym ruchem pionowo do góry. Zdj. mp.pl
Szczepionka
O ile w przypadku kleszczowego zapalenia mózgu ( KZM) znana jest skuteczna szczepionka, chroniąca przed zakażeniem wirusowym, to obecnie nie mamy możliwości zapobiegania chorobie bakteryjnej, jaką jest borelioza. Skuteczność szczepień przeciw KZM jest duża, po podaniu 3 dawek szczepionki wynosi ponad 95%. Szczepienie jest pełnopłatne. Zaleca się je zwłaszcza osobom przebywającym na terenach endemicznego występowania choroby, szczególnie zatrudnionym przy eksploatacji lasu, stacjonującemu wojsku, funkcjonariuszom straży pożarnej i granicznej, rolnikom, młodzieży odbywającej praktyki oraz turystom i uczestnikom obózów i kolonii.
Pamiętajcie, że ugryzienie przez kleszcza nie boli, więc nie mamy sygnału, dlatego tak ważne jest oglądanie dzieci. Bądźcie czujni!
Kleszcze rozpoznają swoje ofiary po zapachu, ciepłocie ciała oraz wydychanym dwutlenku węgla. Kleszcz szuka na człowieku miejsca pokrytego cienką skórą, wilgotnego i dobrze ukrwionego. Najchętniej wybiera miejsca pod kolanami, pod pachą, kark oraz obszary u nasady włosów.
Chcesz wiedzieć więcej o boreliozie? Zobacz tutaj.
Radził Doktor Marek Pleskot, lekarz dzieci, który od od 22 lat prowadzi gabinet pediatryczny. Wie o co pytają rodzice i wie czego zwykle nie zdążą wytłumaczyć inni lekarze.
Wakacje powoli się kończą…kończą się również pomysły, wyjazdy, półkolonie. Niektóre dzieci bardzo tęsknią już za szkołą – tak, tak, moje tęskni, pewnie dlatego, że nie było w niej od marca.
Drodzy rodzice, istnieją fajntastyczne książki – lektury, które czyta się wspaniale. Nawet dzieci, które nie za bardzo lubią czytać przeczytają je.
Nie jestem zwolenniczką nauki w wakacje, jednak wśród licznych atrakcji warto przemycić jakąś książkę – albo kilka – w tym lekturę. Będzie łatwiej w roku szkolnym! Poniżej nasze ulubione.
Ania z Zielonego Wzgórza Greeg
Ania z Zielonego WzgórzaLucy Maud Montgomery
Tę książkę na pewno zna każda mama 🙂 Jeśli nie książkę, to film czy serial – jednak warto dzieciom przekazywać, że przeczytanie książki to dopiero jest coś! Przygody rudowłosej, uroczej dziewczynki to lektura w klasie piątej.
Wyrałyśmy książkę z wydawnictwa Greg w serii Kolorowa Klasyka. Książka zawiera wspaniałe, barwne ilustracje, jej atutem jest duża, ułatwiająca szybkie czytanie czcionka. Edycja na szlachetnym papierze, bardzo trwała i estetyczna.
Ania – nie dość, że trafiła na Zielone Wzgórze przez przypadek… Nie dość, że ma ognistorude włosy i całą masę piegów… Nie dość, że posiada niezrównaną wyobraźnię… To jeszcze do tego wszystkiego ma niesamowity talent do wpadania w kłopoty!
Czy słyszeliście kiedyś o osobie, która przefarbowała włosy na zielono, pomyliła sok malinowy z winem albo omal się nie utopiła podczas zabawy w teatr? Nie? W takim razie poczytajcie o Ani – z nią nie sposób się nudzić!
Ania z Zielonego Wzgórza, wydana w ramach serii Kolorowa Klasyka, została pięknie zilustrowana przez Zuzannę Orlińską. Wydanie w twardej oprawie gwarantuje trwałość książki, a także wyśmienicie prezentuje się na półce! Na pewno pozostanie w bibliotece mojej córki na zawsze 🙂
2. Chłopcy z placu broni Ferenc Molnar
Ulubiona książka z dzieciństwa wielu chłopców 🙂
To powieść zaliczana do klasyki literatury dziecięcej i młodzieżowej. Jej akcja rozgrywa się wiosną 1889 roku w Budapeszcie.
Tytułowy Plac Broni to ulubione miejsce zabaw grupy chłopców, którym przewodzi Janosz Boka. Wśród członków grupy znajduje się również Ernest Nemeczek, główny bohater książki, najniższy stopniem i najmniej poważany chłopiec, który często jest kozłem ofiarnym.
Inna grupa chłopców, Czerwone Koszule, chce zająć Plac Broni, aby móc grać na nim w palanta. Przywódcą tej grupy jest Feri Acz. Walki pomiędzy chłopcami o prawo do Placu Broni, znaczącego dla nich więcej niż zwykły plac dziecięcych zabaw, stanowią oś fabuły powieści.
Główny bohater, choć z pozoru jest najsłabszym ogniwem swojej grupy, wykazuje się niezwykłą odwagą i zdobywa szacunek kolegów. Podejmuje szereg heroicznych czynów, w których efekcie zachorował na zapalenie płuc. Mimo choroby bierze udział w decydującej bitwie, ostatkiem sił przyczyniając się do zwycięstwa nad Czerwonymi Koszulami. Jaką cenę przyjdzie Ernestowi Nemeczkowi zapłacić za bohaterskie czyny? Czy Janosz Boka i jego kompani ocalą Plac Broni?
Powieść w interesujący sposób przedstawia relacje panujące w grupie młodych chłopców oraz próby tworzenia w ich społeczności struktur wojskowych. Dla członków grupy ważne są takie wartości, jak: honor, odwaga, bohaterstwo i braterstwo, jednak wartością nadrzędną zdaje się być dla nich wierność sprawie. Ich postawę przyrównywać można do patriotyzmu.
3. Mity Greckie dla dzieci Lucyna Szary, Wydwnictwo Greg
Mity Greckie dla dzieci od wydawnictwa Greg z seriiKolorowa Klasykato najpiękniejsze kolorowe wydanie mitów na rynku! Książka zawiera wspaniałe, barwne ilustracje, jej atutem jest duża, ułatwiająca szybkie czytanie czcionka. Edycja na szlachetnym papierze, bardzo trwała i estetyczna.
Mity greckie dla dzieci przybliżają najmłodszym czytelnikom świat greckich bogów, herosów, nimf, przedziwnych stworzeń i potworów i jako jedyne są zgodne z podstawą programową. Dzięki tej książce dzieci mają szansę odbyć fascynującą podróż do starożytnych czasów, poznać panteon bogów greckich, zwiedzić Olimp, poznać historię Heraklesa, Tezeusza, śledzić tułaczkę Odyseusza. Napisana w przystępny sposób książka została wzbogacona licznymi ciekawostkami i informacjami o bogach, bohaterach, ich perypetiach oraz o związkach frazeologicznych związanych z mitologią.
Mity greckie dla dzieci Wydawnictwo Greg
To niesamowicie wciągająca lektura, która zawiera wszystkie informacje na temat mitologii wymagane w szkole. Wydana na szlachetnym papierze, z pięknymi ilustracjami zachęci każde dziecko do czytania! Wspaniała, twarda oprawa jest bardzo trwała i świetnie prezentuje się na półce.
Najbardziej przystępna publikacja na rynku. W jasny spopsób opisuje losy bogó, bogiń, nimf, herosów czy przerażających stworzeń. Piękne ilustracje, a przede wszystkim jasne i klarowne opisy sprawiają, że wiedza przyswaja się błyskawicznie!
Lucyna Szary stworzyła bardzo ciekawą książkę dla młodego czytelnika. Książka bawi i uczy jendocześnie – gorąco polecam!
4. Baśnie dla dzieci – Charles Perrault, Hans Christian Andersen
Baśnie to najprzyjemniejsze lektury, w klasach najmłodszych. Dzieci znają je znim pójdą do szkoły 🙂
Baśnie to jedne z utworów, które każde dziecko zna i kocha. Wprost nie sposób wyobrazić sobie bez nich dzieciństwa. Przez wiele pokoleń bawią, uczą i pokazują uniwersalne prawdy o świecie, człowieku i walce dobra ze złem.
Na kartach niniejszej książki zaprezentowany został niezwykle barwny, pełen przygód świat baśni autorstwa duńskiego pisarza, Hansa Christiana Andersena. Można tu znaleźć najpopularniejsze utwory, znane i kochane przez dzieci na całym świecie – Brzydkie kaczątko, Królowa Śniegu, Nowe szaty cesarza czy Księżniczka na ziarnku grochu.
Przepiękne, klasyczne, kolorowe ilustracje uprzyjemnią czas spędzony z książką. Książka od Wydawnictwa Greg.
6. Tajemniczy ogród Wydawnictwo Greg
Tajemniczy ogród w serii Kolorowa Klasyka to najpiękniejsze kolorowe wydanie tej powieści na rynku! Książka zawiera wspaniałe, barwne ilustracje, jej atutem jest duża, ułatwiająca szybkie czytanie czcionka. Edycja na szlachetnym papierze, bardzo trwała i estetyczna.
Wydawnictwo Greg dołożyło wszelkich starań, aby ten egzemplarz był wyjątkowy i niebanalny. Barwne ilustracje Zuzanny Orlińskiej tworzą niesamowity klimat i pozwalają na pełne wczucie się w akcję. Warto mieć w domowej biblioteczce.
A dla młodszych dzieci polecam gorąco Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek Justyny Bednarek
Książka od Poradni K zawsze wywołuje uśmiech na mojej twarzy – bo czytając ją ze swoimi dziećmi wiem, że będzie wesoło 🙂
W każdym domu zdarzyło się, że zaginęła skarpetka – w każdym. Zastanawialiście się co się z nimi dzieje? To ciekawy przypadek dla dorosłego – dla dzieci to wręcz niesamowita sprawa do rozwikłania, śledztwo.
Może istnieje jakiś potwór skarpetkowy lub równoległy świat, w którym znikają w tajemniczy sposób brakujące elementy garderoby. Justyna Bednarek w swojej uroczej książce, barwnie ilustrowanej przez Daniela de Latoura, postanowiła odpowiedzieć na pytanie, gdzie podziewają się zagubione skarpetki. Zobaczcie koniecznie! 🙂
Czy czytanie dzieciom daje korzyści rodzicom?
Można przypuszczać, że rodzice są szczęśliwi gdy ich dziecko jest radosne, a jeszcze bardziej gdy ich potomek ukończy dobre szkoły. Małomówni opiekunowie mają szansę nauczyć się rozmawiać z dziećmi. Tym samym mają szansę, że na pytanie: co było w szkole? usłyszą bardziej rozbudowana wypowiedź od stwierdzenia, że „dobrze – lekcje były”. Czytając można się uczyć empatii i zrozumienia (nawet własnego dziecka) w każdym wieku, nawet jeśli literatura wydaje się infantylna. Czytajcie dzieciom, zachęcajcie je do czytania. To wielki skarb.
Jak twierdzą klimatolodzy, trzeba się będzie do tego przyzwyczaić. Upały (i nie tylko – ekstremalne zjawiska pogodowe) będą nam towarzyszyć coraz częściej i dłużej. Będą przy tym bardzo uciążliwe. Mamy do czynienia z zagrożeniem dla zdrowia i życia.
Chroń dziecko przed słońcem.
Co należy robić w upały?
Dwa, trzy dni da się wytrzymać. Dwa tygodnie to już mordęga. I zagrożenie dla zdrowia.
Przy takich temperaturach trzeba osłaniać głowę, unikać bezpośredniego słońca i pić dużo wody. Ale jest niebezpieczeństwo, na które zwracamy mniejszą uwagę – udar cieplny spowodowany nie tyle przebywaniem na słońcu, co w dusznych, przegrzanych pomieszczeniach.
Udar cieplny to nie błahostka. Dochodzi do niego, gdy nasz układ termoregulacji ulega uszkodzeniu i organizm przestaje oddawać ciepło. Można go doświadczyć w gorącej kąpieli czy w gorącym i wilgotnym powietrzu. Także w zamkniętym samochodzie i budynku, nawet w cieniu, gdy na zewnątrz jest wysoka temperatura!
Pierwsze objawy to zazwyczaj złe samopoczucie, lęk, ból głowy.
Z czasem dołączają nudności, zawroty głowy, szybki, płytki oddech, wymioty. Chory ma mocno zaczerwienioną twarz, suchość w ustach, bardzo się poci. Ciało stara się za wszelką cenę oddać nagromadzone ciepło. Uwaga! Objawy udaru mogą być mylone z zatruciem pokarmowym czy przeziębieniem.
Polska, zresztą jak cała Europa, starzeje się. Niestety, wiele starszych osób ma choroby przewlekłe. Upał może nie tylko zaburzyć pracę serca czy płuc, ale też wpłynąć na poziom cukru we krwi. W takim wypadku naprawdę lepiej zostać w domu.
To samo dotyczy małych dzieci, które nie mają jeszcze sprawnie działającego systemu termoregulacji. Do przegrzania i odwodnienia dochodzi u nich znacznie szybciej! I jest ono bardzo niebezpieczne, wręcz śmiertelne.
Na czas upałów warto przenieść dziecko na noc do pokoju, który jest najbardziej chłodny.
Gdy jest gorąco, ograniczmy też aktywność sportową, o ile nie jesteśmy wytrawnymi biegaczami i doskonale wiemy, jak radzić sobie z przegrzaniem czy odwodnieniem.
I jeszcze jedno – jeśli po drodze do pracy, szkoły, sklepu itp. poczujesz się gorzej, nie próbuj na siłę dotrzeć do domu. Od razu wejdź do pierwszego klimatyzowanego pomieszczenia, by ochłonąć. A gdy złe samopoczucie nie minie, powiedz o tym komuś, połóż się, wypij wodę, możesz ją bardzo lekko posolić (uzupełnisz w ten sposób sole mineralne). Na kark i głowę przyłóż chłodny kompres. Gdy nadal czujesz się źle, nie wstydź się wezwania karetki! Musisz poprosić o pomoc, tu chodzi o twoje życie i zdrowie. Pal sześć, co sobie pomyślą inni.
Artykuł powstał przy współpracy z doktorem Markiem Pleskotem – lekarzem dzieci, dziękujemy za podzielenie się cenną wiedzą.
Marzeniem każdego rodzica jest zdrowe dziecko. Posyłając pociechę do żłobka czy przedszkola często zastanawiamy się „kiedy coś złapie”. Niestety musimy się liczyć z infekcjami, a przede wszystkim z groźnymi chorobami zakaźnymi. O ile ciężko jest uchronić się przed infekcjami, tak przed tymi drugimi możemy – szczepiąc dzieci. Zobaczcie czym się objawiają najpopularniejsze choroby zakaźne wieku dziecięcego. Jak możesz pomóc dziecku? Kiedy udać się do lekarza? Pediatra radzi.
Ospa wietrzna
Przyczyną jest wirus VZV –wirus ospy wietrznej i półpaśca.
Choroba jest bardzo zakaźna. Zakażenie przenosi się drogą kropelkową oraz wraz z ruchem powietrza – zasięg do kilkudziesięciu metrów; zakaźna jest treść pęcherzyków ospowych.
Człowiek chory zakaża osoby z otoczenia 1–2 dni przed pojawieniem się charakterystycznej wysypki, przestaje zaś zakażać dopiero wówczas, gdy wszystkie pęcherzyki przyschną, a strupki odpadną, co trwa około tydzień.
Okres wylęgania, czyli czas, jaki upływa od chwili wtargnięcia wirusa do organizmu do wystąpienia pierwszych objawów choroby, waha się od 10 do 21 dni, średnio 14 dni (może ulec wydłużeniu do 28 dni u osób ze zmniejszoną odpornością).
Ospa wietrzna objawia się gorączką, bólem głowy, bólami kończyn.
Po 2-3 dniach pojawia się wysypka na całym ciele, również na owłosionej skórze głowy.
Okres wysypkowy trwa około 7 dni. Wysypka jest niesymetryczna i wielopostaciowa. Wysypka ma postać od różowej plamki, przez grudkę, pęcherzyk (zawiera treść surowiczą), krostę (treść mętna), po strupek – trwa około 48 godzin.
Leczenie ospy wietrznej
Leczenie ospy jest leczeniem objawowym. Zaleca się podawania preparatów Paracetamolu. Ibufen nie jest zalecany – zwiększa ryzyko wystąpienia bakteryjnych zakażeń skóry.
Ważna jest odpowiednia higiena skóry – codzienny prysznic zalecany jest od początku choroby, ponadto stosuje się preparaty miejscowo wysuszające i przeciwświądowe.
Do 72 godzin po kontakcie można podać szczepionkę przeciwko ospie wietrznej, która zapobiegnie zachorowaniu lub przynajmniej złagodzi przebieg.
Po zachorowaniu można rozważyć podanie leku przeciwwirusowego – acyklowiru, skutecznie hamującego mnożenie się wirusów VZV i łagodzącego przebieg choroby.
Chorzy na ospę powinni być odseparowani, aby nie rozprzestrzeniać infekcji.
W placówkach zamkniętych (szpitale, domy opieki) zaleca się izolowanie chorych i separowanie osób, które się z nimi kontaktowały.
Ospa wietrzna Foto Mama to ja
Powikłania ospy wietrznej
Osobom z kontaktu, u których istnieje duże ryzyko powikłań oraz noworodkom matek chorych w okresie okołoporodowym, podaje się swoistą surowicę zawierającą przeciwciała ochronne.
U kobiet planujących ciążę, które nie przechorowały ospy, zaleca się szczepienie, pamiętając, że przez 3 miesiące po podaniu szczepionki nie powinny zachodzić w ciążę.
Najczęstszym powikłaniem jest nadkażenie bakteryjne wykwitów ospowych, często prowadzące do powstawania blizn. Rzadsze, ale bardziej groźne powikłania, to: zapalenie płuc, ucha środkowego, mięśnia sercowego, opon mózgowo-rdzeniowych, mózgu, móżdżku.
U noworodków i osób z niedoborami odporności choroba może mieć skutek śmiertelny.
Szczególnie niebezpieczne jest przechorowanie kobiety ciężarnej, gdyż może doprowadzić do zakażenia płodu.
Darmowa szczepionka przeciw ospie wietrznej
Darmową szczepionkę możemy otrzymać w punkcie szczepień za okazaniem zaświadczenia z placówki, do której dziecko uczęszcza.
Po zapisaniu dziecka do żłobka czy klubiku, warto poprosić o zaświadczenie, dzięki któremu szczepionka nie będzie nic kosztowała.
Choroba bostońska (HFMS)
Poprawna nazwa Hand, Foot, and Mouth Syndrome – HFMS.
Często mylona z ospą wietrzną to choroba dłoni, stóp i jamy ustnej.
Atakuje dzieci poniżej 10 roku życia, zdarza się również u dorosłych.
Zakażenie przenosi się przez bezpośredni kontakt z wydzielinami lub wydalinami (choroba brudnych rąk).
Okres wylęgania wynosi od 3 do 5 dni.
Objawy pęcherzykowej osutki pojawiają się w 2-3 dniu choroby.
W kale wirusy mogą być wydalane nawet przez kilka tygodni.
Jak się objawia i jak przebiega choroba bostońska?
Obserwuje się występowanie pęcherzykowej lub grudkowej wysypki na:
błonie śluzowej jamy ustnej,
skórze rąk,
na stopach;
krostki mogą być również zlokalizowane na skórze innych części ciała, np. na pośladkach lub tułowiu;
chorobie zazwyczaj towarzyszy gorączka;
mogą występować łagodne objawy ze strony układu pokarmowego lub oddechowego;
złe samopoczucie, brak apetytu, wymioty, biegunka.
Typowe dla HMFS zmiany na skórze stóp (ze zbiorów Katedry i Kliniki Pediatrii i Chorób Infekcyjnych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu) mp.pl
W objawowym i gorączkowym okresie choroby dzieci nie powinny uczęszczać do żłóbków, przedszkoli lub szkoły. Przebycie HMFS (Hand, Foot, and Mouth Syndrome) nie zapewnia odporności, gdyż zespół ten wywołują różne wirusy.
Jak leczyć? Jak uniknąć choroby?
Należy udać się do lekarza.
Leczenie objawowe polegające na podawaniu leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych.
Pęcherzyków nie należy osuszać kremami jak przy ospie, trzeba natomiast pilnować, żeby dziecko ich nie rozdrapywało.
Aby złagodzić świądowi i pieczeniu, lekarz może przepisać leki przeciwhistaminowe.
Choroba trwa około 2-3 tygodni
Większość przypadków ustępuje samoistnie bez jakichkolwiek następstw i ryzyka powikłań.
Przestrzeganie zasad higieny jest jedyną drogą do uniknięcia zakażenia.
Czym się różni ospa wietrzna od choroby bostońskiej?
Ospa wietrzna atakuje całe ciało dziecka, również głowę.
Choroba bostońska głównie dłonie, stopy, jamę ustną.
Ospę wietrzną przechodzi się raz w życiu, choroba bostońska moze się pojawić kilka razy.
Chcesz dowiedzieć się o różyczce, odrze i szkarlatynie – zobacz tutaj.
Można uchronić dziecko przed ospą poprzez podanie szczepionki. Jeśli szczepienie zostanie wykonane w ciągu 72 godzin po kontakcie z osobą chorą, może ochronić przed zachorowaniem lub złagodzić przebieg choroby.
Źródła: Dr Marek Pleskot www.pediatraodpowiada.pl; mp.pl. Dziękujemy
Rodzice, a szczególnie matki karmiące, bardzo często podejrzewają, że zmiany na skórze dziecka wywołane są alergią na spożyte pokarmy. W rzeczywistości nie jest aż tak źle jak się przypuszcza. Alergia na jedzenie występuje u 6% u dzieci i 3% u dorosłych. W większości przypadków wywołuje problemy z przewodem pokarmowy, rzadziej z oskrzelami, nosem
i skórą.
Które pokarmy wywołują alergię?
Alergię może wywołać każdy pokarm. Jednak u dzieci za 90% reakcji alergicznych odpowiedzialnych jest jeden lub więcej z poniższych pokarmów:
mleko krowie 2,5%
jajko kurze 1,3%
pszenica 1,4%
orzeszki ziemne i orzechy 0,8%
soja 0,4%
ryby i skorupiaki 0,2%.
Jak wygląda na skórze?
Alergia pokarmowa na skórze najczęściej ujawnia się pod postacią pokrzywki lub wysypki odropodobnej. Pokarm dotykający skóry, podobnie jak inne alergeny, może wywołać reakcję kontaktową. Odczyn skórny może się rozprzestrzeniać poza miejsce kontaktowe lub przebiegać z objawami ze strony innych narządów. Najczęstszą formą kontaktowej pokrzywki pokarmowej jest zespół alergii jamy ustnej. W takiej sytuacji objawy alergii dotyczą również błony śluzowej przewodu pokarmowego, najczęściej pod postacią obrzęku i świądu warg, podniebienia i języka czy chrypki. Groźnie wyglądające objawy dosyć szybko ustępują i na ogół nie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowia dziecka.
Inne schorzenia związane z alergią
Innymi schorzeniami będącymi wynikiem reakcji kontaktowej na uczulający pokarm są kontaktowe zapalenia skóry, wśród których dominuje wyprysk kontaktowy z podrażnienia. Pojawia się on już przy pierwszym kontakcie z alergenem, częściej u osób z uszkodzeniem bariery naskórkowej (np. sucha skóra).
Pamiętając o alergii nie można zapomnieć, że znacznie częstszą przyczyną pokrzywki są zakażenia wirusowe. Infekcje zwykle przebiegają bez świądu. Warto pamiętać, że świąd jest objawem charakterystycznym dla większości zmian skórnych z powodu alergii pokarmowej.
Alergia a Atopowe Zapalenie Skóry
Ostatnio kontrowersje budzi związek alergii pokarmowej z atopowym zapaleniem skóry (AZS). Alergolodzy uważają, że przyczyną atopowego zapalenia skóry, szczególnie u niemowląt i małych dzieci, jest alergia pokarmowa o charakterze opóźnionym, która występuje po kilku godzinach lub dniach od spożycia uczulającego pokarmu. Należy podkreślić, że wszystkie inne objawy wiązane z tym rodzajem alergii są bardzo mało charakterystyczne i występują w wielu różnych chorobach.
Dotychczas uważano, że wysoki poziom swoistych przeciwciał IgE (w badaniach krwi) przeciwko alergenom pokarmowym jest czynnikiem ryzyka AZS. Jednak u tych chorych badania wykazują słabą korelację między obecnością wspomnianych przeciwciał, a dodatnim wynikiem próby prowokacji ze wskazanym pokarmem, która uważana jest za najbardziej wiarygodną metodę diagnostyczną. Do dermatologów łatwiej niż do alergologów dociera fakt, że badania genetyczne jednoznacznie wskazują, że AZS jest chorobą skóry. Wyniki najnowszych badań nie tylko nie potwierdzają wywoływania AZSu przez pokarmy, ale nawet poddają w wątpliwość związek między zaostrzeniem zmian, a ekspozycją na alergeny pokarmowe.
Obserwacje wskazują, że u predysponowanych do AZSu niemowląt wzajemny wpływ obydwu schorzeń może mieć znaczenie, ale maleje z wiekiem. Kto młodszy ten słabszy i jedno nieszczęście łatwiej nasila kolejne. Nawet ząbkowanie zwiększa ryzyko nie tylko nasilenia zmian na skórze, ale również zakażeń dróg oddechowych.
Jak postępować?
Zaleca się więc ostrożność w łączeniu alergii pokarmowej z obserwowanymi objawami skórnymi i nie rekomenduje się opóźnionego wprowadzania pokarmów uzupełniających w grupie pacjentów z AZS. Nieuzasadnione stosowanie diety eliminacyjnej wiąże się m.in. z ryzykiem niedożywienia i jego dalszymi skutkami. Tolerancja na pokarmy u dzieci na diecie jest nabywana z opóźnieniem. Fakt samoistnie nabywanej tolerancji na pokarmy jest niepodważalny. Wykazano, że dzieci z alergią na białka mleka krowiego samoistnie nabywają na nie tolerancję w 77% w drugim roku życia i jeszcze więcej w latach kolejnych.
Dieta nie zawsze jest taka zdrowa, jak nazwa sugeruje. Diety eliminacyjnej wymagają tylko nieliczne właściwie pielęgnowane maluchy.
Radził Doktor Marek Pleskot, lekarz dzieci, który od od 22 lat prowadzi gabinet pediatryczny. Wie o co pytają rodzice i wie czego zwykle nie zdążą wytłumaczyć inni lekarze
Piękna, słoneczna jesień już się niestety skończyła. Z dnia na dzień jest coraz chłodniej, a poranki i wieczory bywają mroźne. Często rano wychodzimy z domu z dziećmi, aby zaprowadzić je do przedszkola. Ubieramy je cieplutko żeby nie zmarzły – pamiętajmy również o kremie ochronnym do twarzy. Skóra dziecka jest cienka i może zostać uszkodzona podczas działania niskich temperatur, zimnego wiatru czy nagłych spadków temperatury.
Jakie cechy powien mieć dobry krem na zimę?
ochronne
nawilżające
natłuszczające
łagodzące podrażnienia
wzmacniające barierę ochronną skóry
zmniejszające szorstkość skóry
Dobry krem powinien zapewnić ochronę przed czynnikami zewnętrznymi (mróz, wiatr, suche powietrze, substancje drażniące), na skutek których skóra staje się szorstka, podrażniona lub reaguje wypryskiem kontaktowym.
Krem ochronny należy stosować przed każdym wyjściem na zewnątrz, przy niskich temperaturach lub chłodnym wietrze.
Ja wybieram krem wszechstronny, ponieważ moje dziecko ma skórę wrażliwą, alergiczną. Jak zauważyliście, często rekomenduję kosmetyki Emotopic – tym razem również nie było inaczej. Uważam, że są bardzo dobrej jakości, mają bogaty skład, świetnie się rozprowadzają i nigdy nie zawiodły. Kosmetyki Emotopic są oparte na naturalnych olejach. Wykazują wysoką skuteczność w łagodzeniu dolegliwości suchej skóry, pieczenia czy zaczerwienienia. Co więcej – stosuję go również do rąk – działa cuda! 🙂
zapobiega przesuszeniu skóry, zapewniając długotrwały i wielokierunkowy efekt natłuszczenia i nawilżenia;
wspomaga utrzymanie prawidłowej kondycji i funkcjonowania naskórka od 1. dnia życia;
niweluje uczucie dyskomformtu i napięcia skóry;
bogata formuła kremu, oparta na unikalnym połączeniu naturalnych olejów: konopnego, canola oraz ceramidów, tworzy na powierzchni skóry swoistą barierę ochronną, zabezpieczając przed niekorzystnym dzialaniem czynników zewnętrznych takich jak wiatr, mróz, suche powietrze czy substancje drażniące;
Krem przeznaczony do twarzy, ciała i rąk. Przeznaczony do skóry:
suchej
przesuszonej
delikatnej
skłonnej do podrażnień
wrażliwej
łuszczącej się
zaczerwienionej
bardzo suchej
alergicznej
z cechami atopowymi
Jakie działanie?
nawilżające
ochronne
wzmacniające
natłuszczające
łagodzi podrażnienia
wzmacnia barierę ochronną skóry
zmniejszające szorstkość skóry
Ten duet na pewno przyniesie ulgę twojemu dziecku.
Jaki krem na zimę dla dorosłych?
Nie zapominajmy również o sobie – nasza skóra bardzo potrzebuje ochrony. Czasem próbujemy stosować krem naszego dziecka – jednak bywa za ciężki dla naszej skóry.
Najlepiej wybrać krem odżywczy, o lekkiej formule, który sprawdzi się pod make-up. Pamiętajmy, aby był z filtrem, gdyż nawet gdy nie świeci słońce nasza skóra jest narażona na działanie promieni w takim samym stopniu co latem.
Lubimy kremy lekkie, łatwo rozprowadzające się, dobre pod make-up. Takie wielozadaniowe, które „zrobią swoją robotę”, czyli:
No i znowu się zaczęło…Smarki, kaszle, biegunki i inne cuda. Czy ze zwykłym przeziębieniem można poradzić sobie w domu, bez leków z apteki? TAK! Stosując stare sposoby naszych babć.
Wielu rodziców niesłusznie sądzi, że im wcześniej pójdą z dzieckiem do lekarza, tym szybciej choroba zostanie wyleczona.
Pośpiech rodziców zwykle wynika z chęci podania leków, które powstrzymają rozwój przeziębienia, czy też innej wykluwającej się choroby. A najlepiej takich, po których dziecko nie będzie miało więcej katarów i kaszlów.
W trakcie przeziębienia zmieniają się wszystkie objawy:
katar z wodnistego staje się gęstniejący i żółty,
kaszel suchy przechodzi w wilgotny,
gorączka występuje z mniejszą częstotliwością.
KATAR
Jak leczyć katar?
Przeziębiony malec powinien wypijać więcej wody, herbatek owocowych oraz chudych rosołków.
Bardzo ważne są ciepłe stopy. Stary sposób moczenia nóg w ciepłej wodzie ma sens.
Nos należy czyścić skutecznie ale delikatnie. Próby mocnego wydmuchiwania przez obrzęknięte przewody nosa prowadzą do wtłaczania wydzieliny w odwrotnym kierunku, tzn.: do zatok oraz uszu.
inhalacje z soli fizjologicznej
kąpiel z dodatkiem olejku np. Olbas oil, olejek eukaliptusowy lub lawendowy, kropla na poduszkę
Powszechnie stosowane krople zmniejszające obrzęk śluzówki nosa nie mogą być zakraplane dłużej niż 5 dni.
Kaszel jest najczęstszym, hałaśliwym i męczącym objawem choroby dróg oddechowych. Zarazem jest odruchem obronnym umożliwiającym oczyszczenie krtani, tchawicy i oskrzeli z wydzieliny, drobnoustrojów i zanieczyszczeń.
Kaszel wilgotny jest “lepszy” gdyż usuwa zalegające wydzieliny. Dlatego nie należy go hamować, wskazane jest wykasływanie w odpowiednim czasie.
dużo do picia np. woda z miodem, malinami i cytryną
moczenie stóp w ciepłej wodzie z solą
GORĄCZKA
W domu zawsze warto mieć coś do zbijania gorączki, nie znacie dnia ani godziny, kiedy może się pojawić. Nie warto jednak podawać leków przed osiągnięciem 38,5 stopnia Celsjusza, ponieważ organizm walczy.
38,5°C
U przeziębionych dzieci od drugiego roku życia nie zalecam rutynowego zbijania gorączki niższej niż 38,5°C.
Z powodu samej gorączki nic złego się dziecku nie stanie.
Intensywne obniżanie temperatury nie zmniejsza ryzyka wystąpienia drgawek gorączkowych.
Celem leczenia przeciwgorączkowego u dzieci w tym wieku powinno być przede wszystkim poprawienie komfortu pacjenta.
Błędem jest podawanie aspiryny dziecku przed ukończeniem dwunastego roku życia.
Dla najmłodszych najbezpieczniejszym lekiem jest paracetamol, sprzedawany pod różnymi nazwami handlowymi, w różnych postaciach i stężeniach.
Za podstawowy lek przeciwgorączkowy dla dzieci (również niemowląt powyżej trzeciego miesiąca i powyżej 7 kg wagi) uważany jest ibuprofen. Nie stosuje się go w ospie wietrznej i ostrej biegunce.
Dawkowanie leków oraz więcej treści o gorączce tutaj
BIEGUNKA
Podstawę leczenia biegunki stanowi nawadnianie, które należy rozpocząć jak najszybciej. Ważne jest zapisywanie ilości przyjętych przez dziecko płynów. Prowadzony bilans płynów wydalonych i przyjętych ułatwi ocenę choroby. Do picia polecany jest niskoosmolarny doustny płyn nawadniający (DPN). W aptekach, bez recepty można nabyć preparat w postaci proszku, który należy rozpuścić w wodzie według dołączonej ulotki. Po rozpuszczeniu uzyskamy płyn zawierającego glukozę i elektrolity w odpowiednim stężeniu o optymalnej osmolarności. Tylko taki płyn potrafi przenikać do komórek jelita i skutecznie nawadniać. Herbatki, kompoty czy też woda „przepływają” przez jelita, zwiększając tylko objętość wydalanych stolców.
Leki podczas biegunki zwykle nie są konieczne. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, w leczeniu ostrej (utrzymującej się do 14 dni) biegunki u dzieci mogą być stosowane probiotyki – żywe mikroorganizmy, które po wprowadzeniu do jelita wykazują działanie korzystne dla zdrowia. Zakupimy je w aptece bez recepty.
Foto michael-podger
Czy można pójść na spacer?
Przeziębione dziecko, które jest ruchliwe i chce się bawić rodzice często – niesłusznie kładą do łóżka, twierdząc że to pomoże mu szybciej dojść do zdrowia. To niestety mylne myślenie. Niewielkie przeziębienie i reżim domowy może być ciężkie do zniesienia dla dziecka.
Na spacer można wychodzić nawet z maleńkim zakatarzonym dzieckiem.
Chorobotwórczych zarazków na zewnątrz domu będzie zdecydowanie mniej.
Spacer bez wychładzania, zmęczenia i spocenia może poprawić znudzone samopoczucie przeziębionego a chłodne powietrze obkurczy jego śluzówki nosa i maluchowi łatwiej będzie oddychać.
Łatwo zauważyć czy maluch poleguje, czy ma dużo sił do biegania.
Dziecko „wózkowe” nie zmęczy się aktywnością spacerową.
Starsze przeziębione nie powinno biegać po podwórku, dopuszczalny jest spacer spokojny, sanatoryjny a nie sportowy.
Pamiętajmy o zdrowym spacerze – na świeżym powietrzu – nie w centrum handlowym czy merkecie.
Unikajmy skupisk ludzi.
Kiedy nie powinno się wychodzić na spacer?
Kiedy dziecko jest ciężko chore, osłabione, apatyczne – wtedy musi odpoczywać.
Podczas nawracającej wysokiej gorączki, wymiotów, biegunki, bólów i podobnych dolegliwości lepiej pozostać z dzieckiem w domu.
Kiedy dziecko ma zapalenie oskrzeli, płuc, ucha czy spojówek, przyjmuje antybiotyk.
Jeżeli stan dziecka będzie się pogarszał, temperatura będzie trwała dłużej niż 3 dni – wybierz się do lekarza albo wezwij go do domu.
Grypa może przybierać różne barwy. Foto unsplash.com
Grypa to nieciekawa choroba, która przyjmując różne barwy może nieźle uprzykrzyć życie. Dorośli borykają się z nią nawet do kilku tygodni, grypa u dziecka jest jeszcze bardziej uciążliwa. Najciężej chorują małe dzieci, zwłaszcza do 2. roku życia. Jakie są objawy? Kiedy należy iść do lekarza? Przeczytajcie poradę pediatry – doktora Marka Pleskota.
Objawy grypy
Wysoka gorączka
Wysoka gorączka często występuje w przebiegu przeziębień u dzieci, a w przypadku grypy zwykle pojawia się nagle.
W pierwszej dobie choroby przekracza 39 st.C, jest trudna do obniżania i szybko powraca.
Utrzymuje się zwykle przez 3–5 dni, u niektórych trwa przez 7–10 dni lub dłużej.
Objawy ciężkiego przeziębienia
U zagrypionych zwykle pojawiają się objawy „ciężkiego” przeziębienia.
Na przebieg kliniczny grypy mogą wpływać dodatkowe zakażenia przez jedne z 200 różnorodnych wirusów oddechowych. To one najczęściej sprzyjają wyższej lub dłużej utrzymującej się gorączce.
Badania wykazały, że nierzadko występują zakażenia kilkoma wirusami jednocześnie.
Mogą to być również wirusy atakujące przewód pokarmowy.
Różnorodność objawów zależy od rodzaju wirusów, ale głównie od predyspozycji osobniczych, np. u dzieci z fenotypem atopowym.
Kaszel
Dla grypy charakterystyczne jest długotrwałe utrzymywanie się kaszlu i znaczne osłabienie, które zwykle trwają ponad 2 tygodnie.
Mniej nasilone objawy złego samopoczucia, rozbicia i przewlekłego zmęczenia po grypie mogą utrzymywać się przez kolejnych kilka tygodni.
To nie bajka, że bywają szczęściarze, którzy w sprzyjających warunkach, mogą przechorować grypę bardzo łagodnie, bez typowych objawów. Takich niechorujących, ale zarażających, może być nawet 50%.
Leczenie grypy
Chory WYMAGA zdrowych klimatów oraz obserwacji „dokąd zmierzamy”.
Każda choroba jest zmienna. Musimy porównywać dynamikę objawów, czyli jak mija dzień w stosunku do dnia poprzedniego.
Pilnej wizyty u lekarza wymaga dziecko chorujące na grypę, u którego po 3-4 dniach, utrzymuje się gorączka powyżej 39 st.C.
Podobnie długotrwałe zmniejszenie aktywności (pomimo obniżenia gorączki),
senność wydłużona o ponad 50%,
małe ilości oddawanego moczu,
zawroty głowy lub omdlenie podczas próby wstania.
OBJAWY „ALARMOWE”, które wskazują na możliwość poważnych powikłań i wymagają WEZWANIA KARETKI POGOTOWIA to:
utrata przytomności lub zaburzenia świadomości,
nawracające lub utrzymujące się napady drgawek,
porażenie lub niedowład,
duszność,
sinica.
Jak nie dać się grypie? Jak się przed nią chronić? Zobacz tutaj.
Jak i kiedy obniżyć gorączkę u dziecka? Zobacz tutaj.
Radził Doktor Marek Pleskot, lekarz dzieci, który od od 22 lat prowadzi gabinet pediatryczny. Wie o co pytają rodzice i wie czego zwykle nie zdążą wytłumaczyć inni lekarze.
Dlaczego moje dziecko tak często choruje? Jak poprawić jego odporność? Czy środek X rzeczywiście pomaga? – są to najczęściej zadawane pytania pediatrom.
Najczęściej chorują dzieci rozpoczynające uczęszczanie do przedszkola, lub co gorsze do żłobka. Przeciętnie chorują około 10 razy w roku, ale większość zakażeń występuje w okresie jesienno-zimowym. W tym okresie rodzice mają wrażenie, że ich dziecko jest bez przerwy chore.
Jak pobudzić odporność dziecka?
Zakażenia zwykle dotyczą zakażeń wirusowych górnych dróg oddechowych. Paradoksalnie właśnie zakażenia są najskuteczniejszym sposobem pobudzania odporności dziecka.
Łagodne zakażeniA działają jak kosztowna szczepionka pozwalająca skuteczniej odpierać kolejne ataki mikrobów.
Niestety, rodzice poirytowani i zmęczeni częstymi przeziębieniami dziecka, nieustająco dopytują o lekarstwa zwiększające odporność. Wymieniają się przepisami o różnego rodzaju winkach czosnkowych lub syropach cebulowych. Ich nadzieję wzbudzają reklamy cudownych preparatów na poprawę odporności. Zdaniem ekspertów skuteczności większości z nich nie potwierdzono w rzetelnych badaniach. Dotyczy to zarówno preparatów „naturalnych” pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, homeopatycznych, jak również witamin i minerałów. Jak dotąd potwierdzono skuteczność szczepień ochronnych przeciwko pneumokokom i grypie, a także preparatów uzyskanych drogą lizy komórek bakteryjnych wielu szczepów (tzw. lizaty bakteryjne) w zmniejszeniu częstotliwości nawrotów za każeń dróg oddechowych. Niestety, lizaty bakteryjne nie eliminują zachorowania u przedszkolaków, a jedynie umiarkowanie zmniejszają liczbę zakażeń górnych dróg oddechowych.
Probiotyki
Istnieją też badania potwierdzające umiarkowaną skuteczność niektórych probiotyków (np. Lactobacillus GG) w zapobieganiu zakażeniom górnych dróg oddechowych u dzieci. Dla osiągnięcia korzyści konieczne jest długotrwałe stosowanie probiotyku w odpowiednio dużych dawkach.
Odporność
Podnoszenie odporności, podobnie jak wzrastanie, jest długotrwałym procesem fizjologicznym, uzależnionym od wielu czynników. Zależy przede wszystkim od wieku. Podobnie jak to bywa w życiu, duży i silny może więcej. Dzieci chorują częściej, niż dorośli, bo mają słabszą odporność – to wiadomo. Jasne zatem, że dobrze jest nad odpornością popracować. Na tę wrodzoną, odziedziczoną po rodzicach, nie mamy co prawda wpływu, ale zawsze możemy próbować poprawić nabytą. Jak wspomniałem, organizm nabiera odporności na zarazki, z którymi dzieci miały kontakt, dlatego też muszą co jakiś czas chorować. Ale jeśli już muszą, to niech chorują łagodnie, krótko i bez powikłań. A to zależy w dużym stopniu od ogólnej kondycji pacjenta. Przeziębienia zwykle są poprzedzone wychłodzeniem, a dokładniej jego nietolerancją. Wychłodzenie bardzo osłabia i dlatego maluchy, słabe ze swojej natury, kiedy zziębną – łapią infekcje. Co zrobić? Hartować.
Hartowanie lub chorwanie – wybór oczywisty
Tolerancję temperatur najskuteczniej można poprawić poprzez aktywność na świeżym powietrzu w różnych porach roku. Zahartowane maluchy mają większą odporność na wychłodzenie, naczynia krwionośne znajdujące się pod skórą kurczą się słabiej i krócej niż u piecuchów, do tkanek dopływa zatem więcej krwi, a wraz z nią przeciwciał. W konsekwencji – zahartowani mniej chorują na zakażenia układu oddechowego. Hartowanie lub chorowanie, wybór wydaje się oczywisty. Trzeba jedynie przy tym wszystkim zachować BHH, czyli Bezpieczeństwo i Higienę Hartowania. Do bezpiecznego hartowania kwalifikuje się tylko odpowiednio ubrane dziecko zdrowe, w okresie, kiedy wszyscy domownicy są również zdrowi. Musimy pamiętać, że wyziębiając – jednocześnie osłabiamy, a na osłabienie dziecka czyhają wszystkie zarazki z całej okolicy.
Głównym źródłem zakażeń są inni ludzie, najczęściej nieświadomi, jakie zagrożenie stanowią dla otoczenia, zwłaszcza dla małych dzieci. Rodzice często sami zarażają dzieci.
W przypadku infekcji obowiązuje „prawo starszeństwa” – młodszy choruje nie tylko łatwiej, ale i dłużej. Zwykle nie jest możliwe, żeby małe dziecko chorych rodziców było zdrowe. Do zakażeń najłatwiej, w 70%, dochodzi przy bliskim kontakcie twarzy z twarzą, w 25% przez ręce, a w 5% na odległość.
Sport, zdrowa dieta, właściwy odpoczynek
Wciąż niedocenianym stymulatorem odporności jest wysiłek fizyczny. Warto się gimnastykować razem z dziećmi, gdyż udowodniono, że osoby mające dużo wysiłku dwukrotnie mniej chorują od osób mało aktywnych. Ważny też jest właściwy wypoczynek, tzn. nie przed komputerem czy też telewizorem, i odpowiednia ilość godzin snu. Zachowaniu dobrej kondycji układu odpornościowego sprzyja zdrowa dieta, z odpowiednią ilością białka, warzyw i owoców. Dzieciom, które dwa razy w tygodniu nie zjadają tłustych ryb morskich wskazane jest podawanie tranu. Tym, którzy tranu nie piją warto podawać witaminę D, wg. zaleceń pediatry.
Nie posyłaj chorego dziecka do przedszkola!
W praktyce łatwiej osłabiać odporność niż ją wspomagać. Infekcje ponowne szczególnie łatwo pojawiają się gdy dzieci chorują na alergię, niedokrwistość czy też mają przerośnięty migdałek gardłowy. U chorego dziecka odporność znacząco się obniża. Dlatego, idąc przeziębione do przedszkola, czy też szkoły nie tylko innych będzie zarażać, ale samo wróci do domu w jeszcze gorszym stanie. Błędem jest również zbyt szybkie posyłanie dziecka po przebytej chorobie do przedszkola. Kolejno pojawiające się zakażenia powodują dalsze obniżanie się odporności. W praktyce widać jak znacząco obniża się odporność, szczególnie po przebytej ospie wietrznej.
Nie przegrzewaj – ubieraj „na cebulkę”
Do nawracających zakażeń istotnie mogą przyczyniać się opiekunowie. Rodzice musza pamiętać o nieprzegrzewaniu dzieci. Zalecane jest ubieranie „na cebulkę” i dostosowanie stroju do aktywności.
Nie pal przy dziecku!
Bardzo szkodliwe jest bierne palenie papierosów. Aż 40% polskich dzieci jest codziennie narażonych na bierne palenie papierosów. Dym tytoniowy niszczy nabłonek dróg oddechowych i ułatwia wnikanie zarazków, zwłaszcza wirusów. Palenie tytoniu, bez towarzystwa dziecka, też stanowi poważne zagrożenie, nie tylko dla osoby palącej. Szkodliwe substancje znajdują się wciąż w powietrzu wydychanym przez palacza.
Stres – rozmawiaj z dzieckiem, wiedz co się dzieje
Stres dziecka w szkole bywa trudniej i później zauważalny niż przedszkolny. Nie tylko wymagania rodziców czy też nauczycieli są dziecięcym problemem. Niestety, dla wielu niszczycielskie jest zachowanie rówieśników. Przewlekły lęk powoduje zwiększone wydzielanie katecholamin, które obniżają poziom immunoglobulin, które z kolei są odpowiedzialne za nasze siły obronne. Dawno udowodniono, że zestresowani znacznie częściej chorują. Nie mniej, nic nie zwalnia rodziców od odpowiedzialności za zachowanie ich pociech względem rówieśników.
Pierwotne niedobory odporności
U dzieci często chorujących na „poważniejsze” niż przeziębienia choroby, jak zapalenia płuc, uszu i zatok można obawiać się, występowania tzw. pierwotnych niedoborów odporności. Również nawracające zakażenia grzybicze oraz często występujące ropnie, mogą wskazywać na wymienioną chorobę. Niepokojące może być też nieskuteczne długotrwałe doustne leczenie antybiotykami i konieczność ich dożylnego podawania. Większe ryzyko i stnieje w rodzinach, gdzie wcześniej stwierdzono zaburzoną odporność.
Eksperci opracowali listę niepokojących objawów pierwotnych niedoborów odporności, które kwalifikują dziecko do specjalistycznych badań. Jednym z nich jest przebycie co najmniej 2 epizodów zapalenia płuc w ciągu ostatniego roku. W ostatnich latach powszechnie słyszymy jak często występują zapalenie płuc. Autorzy zaleceń nie precyzują, o jakie zapalenia chodzi, dlatego każdy przypadek lekarz specjalista rozważy indywidualnie.
Istotne będzie uwzględnienie dodatkowych problemów:
Czy zakażenia dotyczą tego samego, czy innych obszarów płuc?
Czy u dziecka występują inne poważne nawracające zakażenia?
Czy zakażenia są tak ciężkie i częste, że wymagają wdrożenia intensywnej i inwazyjnej diagnostyki oraz leczenia?
Radził Doktor Marek Pleskot, lekarz dzieci, który od od 22 lat prowadzi gabinet pediatryczny. Wie o co pytają rodzice i wie czego zwykle nie zdążą wytłumaczyć inni lekarze.
Rodzice z utęsknieniem czekają na pierwsze słowa swoich pociech. Co jednak, kiedy dziecko przez długi czas nie mówi nic? Czy jest to powód do obaw? Przeczytajcie co o tym sądzi pediatra Marek Pleskot.
W 2. roku życia dziecko powinno mówić w sposób zrozumiały dla domowników, a w 3. roku dla obcych. Jeśli tak nie jest, to należy oceniać zaburzenia mowy. Diagnostykę zaburzeń mowy należy poprzedzić badaniem słuchu.
Ważne jest ustalenie, czy:
– dziecko rozumie mowę w sposób odpowiedni do swojego wieku?
– dźwięki wydobywające sie z ust dziecka służą do komunikacji, czy też nie?
– problem dotyczy wyłącznie rozwoju mowy?
– towarzyszą mu zaburzenia komunikacji i kontaktów społecznych lub opóźniony rozwój intelektualny?
Nieprawidłowa mowa może być sygnałem alarmowym wskazującym na możliwości pojawienia się kolejnych zaburzeń. Oczywiście nie każde dziecko z opóźnioną mową będzie miało rozpoznany autyzm. Polecam artykuł „Autyzm czy nie autyzm„.
Niektóre dzieci zaczynają mówić później. Czasami tak mają po rodzicach. Ważne by dobrze słyszały i prawidłowo sięrozwijały. Gadanie u takich dzieci potrafi przyspieszać po ukończeniu 3. rż. Dopiero wtedy dziecko potrafi łączyć słowa w proste zdania. Specjaliści, w takich przypadkach obawiają się, że opóźnieniu mogą ulec również kolejne etapy rozwoju mowy i języka, w tym: czytanie, rozumienie tekstu czy pisanie. Zachęcają, aby z takimi problemami skierować dziecko na konsultację do neurologopedy. Pozwoli to ocenić nie tylko rozwój mowy, ale umożliwia wprowadzenie ćwiczeń stymulujących dziecko do mówienia.
Proszę liczyć się z pytaniem: jak u dziecka rozwijała się mowa? Dobrze jeśli postępy dziecka były odnotowane w tabeli rozwojowej (książeczka zdrowia).
Zdarza się, że występują problemy nie tylko z artykułowaniem dźwięków, stosowaniem nawet prostych konstrukcji gramatycznych, lecz także ze rozumieniem wypowiedzi innych osób. Ten rodzaj zaburzeń, w przeciwieństwie do prostego opóźnienia rozwoju mowy, nie wyrównuje się samoistnie i zawsze ma konsekwencje w przyszłości. Takie dzieci będą miały trudności w czytaniu i pisaniu (szczególnie z ortografią). Zagrażają im nie tylko problemy w komunikacji z innymi osobami, ale również odchylenia w zakresie emocji i zachowania.
Opóźniony rozwój mowy może być spowodowany poważnymi chorobami jak:
niedosłuch,
upośledzenie umysłowe,
choroby układu nerwowego,
uszkodzenia obwodowych narządów mowy (np. rozszczepy wargi, podniebienia).
zaniedbania ze strony opiekunów mogą także przyczyniać sie do nieprawidłowego rozwoju dziecka, w tym też mowy.
Mowa dziecka prawidłowa
Rozwój mowy w 1. roku życia dziecka
W 1. roku życia dziecka podstawowymi formami wypowiedzi są krzyk i płacz (jest to tzw. okres melodii, sygnału, apelu). W okresie tym pojawiają się kolejno:
głużenie, czyli gruchanie – np. gli, tli, kii, gla, bli, ebw… (2.—3. mż.),
gaworzenie – polega na wymawianiu zespołów sylab niemających jeszcze określonego znaczenia, np.ma-ma, ba-ba, ta-ta, la-la (6.—12. mż.),
około 9. miesiąca następuje faza naśladowania i powtarzania dźwięków (tzw. echolalii),
pod koniec 1. roku życia dziecko powtarza pierwsze słowa ze zrozumieniem (wskazywanie odpowiednich osób, czynności, przedmiotów), np. mama, tata, baba, da, pa
Rozwój mowy w 2. roku życia dziecka
2. rok życia (12.—24. mż.) to tzw. okres wyrazu:
dziecko opanowało już samogłoski o, u, a, e, y i wymawia większość spółgłosek p, b, m, t, d, n, l, k, ś, ć, dź
zaczyna wypowiadać pojedyncze wyrazy, wyrazy-zdania czy pseudozdania
charakterystyczne dla tego okresu jest wymawianie tylko pierwszej sylaby lub końcówki wyrazu, np.:ne (nie), da (daj), ampa (lampa), mi (miś), tota (ciocia), baba ała (babcia dała), buti es (buty są)
Rozwój mowy w 3. roku życia dziecka
3. rok życia (25.—36. mż.) to tzw. okres zdania:
dziecko zaczyna używać pozostałych głosek, zasób słów sięga zwykle 800—1500 wyrazów i obejmuje różne części mowy,
widać ogromny postęp w rozwoju mowy, pośród form wypowiedzi dominują wypowiedzenia dwuczłonowe, zdania z podmiotem i orzeczeniem, zdania pytające, oznajmujące, rozkazujące i wykrzyknikowe brzmienie wielu znaków nie jest jeszcze prawidłowe, ale nie powinno to wzbudzać niepokoju rodziców –usłyszysz na przykład: tlofe (trochę), duźa (duża), siupka (zupka), bitki (brzydki), liba (ryba), sina(maszyna), tata-banzie-jadła (tata będzie jadł), ja-nie-mam-sianki (nie mam sukienki)…
Częste rozmowy, opowiadanie i czytanie bajek wzbogacają słownictwo dziecka, doskonalą proces myślenia i uczą prawidłowych zasad gramatycznych.
Opóźniony rozwój mowy
Charakteryzuje późniejsze pojawienie się gaworzenia, pierwszych słów, ubogi zasób słownictwa, opóźnienie w zakresie gramatycznej budowy zdań, artykulacji głosek itp.
Radził Doktor Marek Pleskot, lekarz dzieci, który od od 22 lat prowadzi gabinet pediatryczny. Wie o co pytają rodzice i wie czego zwykle nie zdążą wytłumaczyć inni lekarze.
Maj to bardzo zapracowany miesiąc. Niektórzy przygotowują syropki z mniszka lekarskiego – przepis znajdziesz tutaj. Warto się sprężyć i zrobić jeszcze jeden syrop – z młodych pędów sosny. Przepyszny, bardzo zdrowy, dzieci go uwielbiają – nie możesz tego przegapić. To idealny syrop na kaszel i przeziębienie.
Dlaczego warto mieć w domu syrop z pędów sosny?
syrop posiada właściwości lecznicze dzięki zawartości witaminy C, węglowodanów, soli mineralnych, flawonoidów i kwasów żywicznych,
olejek sosnowy udrażnia drogi oddechowe, działa bakteriobójczo,
wspomaga układ odpornościowy – jest nieoceniony w czasie panującej grypy i przeziębień,
syrop wspiera leczenie nieżytu górnych dróg oddechowych;
jest świetny na kaszel – pomaga wyksztuszać wydzielinę,
bardzo dobry podczas leczenia gardła, oskrzeli, kataru;
stosując go przez cały rok mozesz uchronic dziecko przed chorobami,
świetnie rozgrzewa po przemarznięciu, działa napotnie;
wzmacnia osłabiony organizm
Idealne pędy sosny na syrop.
Kiedy zbierać pędy sosny na syrop?
pędy zbieramy na przełomie kwietnia i maja,
kiedy są młode, jasnozielone z brązową, lepką łupinką,
mające do 12cm – wtedy są najbardziej soczyste;
używamy sekatora lub ostrego noża, zbieramy w rękawiczkach,
pędy najlepiej zbierać z sosny oddalonej od dróg, będą posiadały mniej zanieczyszczeń,
staramy się zbierać z kilku drzew – żeby nie uszkodzić drzewa
Jak przyrządzić syrop z młodych pędów sosny?
Są dwa sposoby z gotowaniem i bez.
Przepis na syrop bez gotowania:
zebrane pędy myjemy, kroimy na mniejsze kawałki lub rozbijamy tłuczkiem,
układamy warstwowo w dużym słoju i zasypujemy warstwa po wastwie niewielką ilością cukru
proporcja pędy – cukier 1:1 – warto zważyć ile mamy pędów, wtedy dobrze odmierzymy ile cukru należy dodać
można dolać do słoika odrobinę wody,
zakręcamy słoik i ustawiamy w dobrze nasłonecznionym miejscu;
po upływie dwóch tygodni (kiedy jest słonecznie) a trzech jeśli na zewnątrz jest pochmurno zlewamy syrop do słoiczków i pasteryzujemy,
cukier jest niezbędnym konserwantem, uchroni nasz syrop przed pleśnią, nie żałujmy go,
możemy wybrac cukier brązowy wtedy syrop będzie miał piekny kolor i jeszcze lepszy, karmelkowy smak
tak przygotowany syrop może być przechowywany w suchym i zaciemnionym miejscu nawet kilka lat
Przepis na syrop z gotowaniem pędów:
zebrane pędy myjemy i przekładamy do garnka,
zalewamy wodą, tak aby wszystkie pędy były przykryte,
gotujemy na wolnym ogniu przez 2 godziny;
po upływie tego czasu odstawiamy garnek do przestydnięcia, wywar odcedzamy i mocno wyciskamy pędy
do czystego wywaru z pędów dodajemy cukier w proporcji 1:1 lub troszkę więcej np. 1 litr – 1 kg cukru;
gotujemy przez kolejne 2 godziny na początku mieszając,
gotowy syrop przelewamy do słoiczków i pasteryzujemy,
przechowujemy w suchym i ciemnym miejscu
Dawkowanie syropu z pędów sosny
profilaktycznie podajemy dzieciom 1 łyżeczkę dziennie – bezpośrednio lub do wody
w czasie choroby możemy podać 3 razy dziennie po jednej łyżeczce
możemy polać nim np. naleśniki 🙂
dorośli moga posłodzić nim herbatę lub stosować 4 łyzeczki dziennie
jeżeli macie wątpliwości czy Wasze dzieci mogą już stosować syrop – skonsultujcie to z lekarzem – ja podawałam dzieciom po ukończeniu 1 roku życia
Przygotowanie syropu jest proste, wystarczy wybrać się na spacer do lasu czy ogrodu. Poświęcając trochę czasu na przygotowanie syropu wyposażysz się w świetny środek leczniczy, który uwielbiają dzieci i zaoszczędzisz pieniądze. Do roboty!
