No i znowu się zaczęło…Smarki, kaszle, biegunki i inne cuda. Czy ze zwykłym przeziębieniem można poradzić sobie w domu, bez leków z apteki? TAK! Stosując stare sposoby naszych babć.
Wielu rodziców niesłusznie sądzi, że im wcześniej pójdą z dzieckiem do lekarza, tym szybciej choroba zostanie wyleczona.
Pośpiech rodziców zwykle wynika z chęci podania leków, które powstrzymają rozwój przeziębienia, czy też innej wykluwającej się choroby. A najlepiej takich, po których dziecko nie będzie miało więcej katarów i kaszlów.
W trakcie przeziębienia zmieniają się wszystkie objawy:
- katar z wodnistego staje się gęstniejący i żółty,
- kaszel suchy przechodzi w wilgotny,
- gorączka występuje z mniejszą częstotliwością.
KATAR
Jak leczyć katar?
- Przeziębiony malec powinien wypijać więcej wody, herbatek owocowych oraz chudych rosołków.
- Bardzo ważne są ciepłe stopy. Stary sposób moczenia nóg w ciepłej wodzie ma sens.
- Nos należy czyścić skutecznie ale delikatnie. Próby mocnego wydmuchiwania przez obrzęknięte przewody nosa prowadzą do wtłaczania wydzieliny w odwrotnym kierunku, tzn.: do zatok oraz uszu.
- inhalacje z soli fizjologicznej
- kąpiel z dodatkiem olejku np. Olbas oil, olejek eukaliptusowy lub lawendowy, kropla na poduszkę
- Powszechnie stosowane krople zmniejszające obrzęk śluzówki nosa nie mogą być zakraplane dłużej niż 5 dni.
Więcej na temat leczenia kataru znajdziesz tutaj.
KASZEL
Kaszel jest najczęstszym, hałaśliwym i męczącym objawem choroby dróg oddechowych. Zarazem jest odruchem obronnym umożliwiającym oczyszczenie krtani, tchawicy i oskrzeli z wydzieliny, drobnoustrojów i zanieczyszczeń.
- Kaszel wilgotny jest “lepszy” gdyż usuwa zalegające wydzieliny. Dlatego nie należy go hamować, wskazane jest wykasływanie w odpowiednim czasie.
Jak walczyć z kaszlem? Zobacz tutaj.
Co podać na kaszel, katar i ból gardła:
- syrop z cebuli z dodatkiem czosnku i miodu
- łyżeczkę miodu – jeśli dziecko nie jest uczulone
- syrop z pędów lipy
- sok malinowy
- mleko z miodem i masłem
- czosnek
- rosół
- krupnik
- kasza jaglana
- dużo do picia np. woda z miodem, malinami i cytryną
- moczenie stóp w ciepłej wodzie z solą
GORĄCZKA
W domu zawsze warto mieć coś do zbijania gorączki, nie znacie dnia ani godziny, kiedy może się pojawić. Nie warto jednak podawać leków przed osiągnięciem 38,5 stopnia Celsjusza, ponieważ organizm walczy.
38,5°C
- U przeziębionych dzieci od drugiego roku życia nie zalecam rutynowego zbijania gorączki niższej niż 38,5°C.
- Z powodu samej gorączki nic złego się dziecku nie stanie.
- Intensywne obniżanie temperatury nie zmniejsza ryzyka wystąpienia drgawek gorączkowych.
- Celem leczenia przeciwgorączkowego u dzieci w tym wieku powinno być przede wszystkim poprawienie komfortu pacjenta.
- Błędem jest podawanie aspiryny dziecku przed ukończeniem dwunastego roku życia.
- Dla najmłodszych najbezpieczniejszym lekiem jest paracetamol, sprzedawany pod różnymi nazwami handlowymi, w różnych postaciach i stężeniach.
- Za podstawowy lek przeciwgorączkowy dla dzieci (również niemowląt powyżej trzeciego miesiąca i powyżej 7 kg wagi) uważany jest ibuprofen. Nie stosuje się go w ospie wietrznej i ostrej biegunce.
Dawkowanie leków oraz więcej treści o gorączce tutaj
BIEGUNKA
Podstawę leczenia biegunki stanowi nawadnianie, które należy rozpocząć jak najszybciej. Ważne jest zapisywanie ilości przyjętych przez dziecko płynów. Prowadzony bilans płynów wydalonych i przyjętych ułatwi ocenę choroby. Do picia polecany jest niskoosmolarny doustny płyn nawadniający (DPN). W aptekach, bez recepty można nabyć preparat w postaci proszku, który należy rozpuścić w wodzie według dołączonej ulotki. Po rozpuszczeniu uzyskamy płyn zawierającego glukozę i elektrolity w odpowiednim stężeniu o optymalnej osmolarności. Tylko taki płyn potrafi przenikać do komórek jelita i skutecznie nawadniać. Herbatki, kompoty czy też woda „przepływają” przez jelita, zwiększając tylko objętość wydalanych stolców.
Leki podczas biegunki zwykle nie są konieczne. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, w leczeniu ostrej (utrzymującej się do 14 dni) biegunki u dzieci mogą być stosowane probiotyki – żywe mikroorganizmy, które po wprowadzeniu do jelita wykazują działanie korzystne dla zdrowia. Zakupimy je w aptece bez recepty.
Czy można pójść na spacer?
Przeziębione dziecko, które jest ruchliwe i chce się bawić rodzice często – niesłusznie kładą do łóżka, twierdząc że to pomoże mu szybciej dojść do zdrowia. To niestety mylne myślenie. Niewielkie przeziębienie i reżim domowy może być ciężkie do zniesienia dla dziecka.
- Na spacer można wychodzić nawet z maleńkim zakatarzonym dzieckiem.
- Chorobotwórczych zarazków na zewnątrz domu będzie zdecydowanie mniej.
- Spacer bez wychładzania, zmęczenia i spocenia może poprawić znudzone samopoczucie przeziębionego a chłodne powietrze obkurczy jego śluzówki nosa i maluchowi łatwiej będzie oddychać.
- Łatwo zauważyć czy maluch poleguje, czy ma dużo sił do biegania.
- Dziecko „wózkowe” nie zmęczy się aktywnością spacerową.
- Starsze przeziębione nie powinno biegać po podwórku, dopuszczalny jest spacer spokojny, sanatoryjny a nie sportowy.
- Pamiętajmy o zdrowym spacerze – na świeżym powietrzu – nie w centrum handlowym czy merkecie.
- Unikajmy skupisk ludzi.
Kiedy nie powinno się wychodzić na spacer?
- Kiedy dziecko jest ciężko chore, osłabione, apatyczne – wtedy musi odpoczywać.
- Podczas nawracającej wysokiej gorączki, wymiotów, biegunki, bólów i podobnych dolegliwości lepiej pozostać z dzieckiem w domu.
- Kiedy dziecko ma zapalenie oskrzeli, płuc, ucha czy spojówek, przyjmuje antybiotyk.
Jeżeli stan dziecka będzie się pogarszał, temperatura będzie trwała dłużej niż 3 dni – wybierz się do lekarza albo wezwij go do domu.
Cenne rady od Doktora Marka Pleskota.
